กระเต้น......กระเต็น..

[Hadida]

.....ส่วนนกตัวที่ถามมาให้ทาย

.....ขอทายว่า นกยางเขียว (ทายแบบมั่วๆอ่ะนะ ผิดก็ไม่เสียตังส์ ฮี่ๆๆๆๆ)

[Surin]

กะเต็นพี่หมูแต่ละตัวงามๆทั้งนั้นเลยครับ

[ยายแม้น]

......จะเรียกร้องให้ชดใช้ค่าเสียหายยังไงดี

......จอภาพที่บ้านเป็นริ้วรอยไปหมดแล้ว

......ภาพมันคมเสียจนจอรับไม่ไหว ของจริงๆเลยนะเนี่ย ไม่ใช่ราคาโม้

......ขนกระจาย ใส้แตก ตาหลุด จมูกเยิน ปากหัก

......ผมขอสมัครเป็นลูกศิษย์ถ่ายภาพด้วยคนนะคุณหมูครับ

......นะ นะ นะ นะ

...สมัครเป็น Q-2...ต่อจากอ.ตู่ด้วยคน.....
...ใบสมัครไปเอาที่ไหนเหรอค๊ะ......พี่หมูขา...า...

[ยายแม้น]

ใกล้แล้วครับใกล้จะหมดแว้วครับ. สำหรับเจ้าตัวนี้ต้องเรียกว่า ถ่ายกันจน ขรี้แตก ขรี้แตนเล้ย.

.......รู้สึกพี่หมูจะถูกชะตา...กะนกขรี้...ซะจริงๆ.....
.......กาเต็นของพี่หมูชุดนี้......ปวดตับ.....เจ็บใส้.....
......ถึงอก....ถึงใจ....จริงๆ...
......ยก 2 นิ้วโป้ง.....เห็น....จั๊กกะแร้ขาววอกเลย..ฮี่...ฮี่...

[ยายเพิ้ง&ฅนเดินทาง]

ยายครับ.. ยายก็พูดเกินไป ของยายแหล่มๆไม่ยอมเอามาลงให้ชมกันบ้างเลย..นึกว่าสงเคราะห์หลานๆก็แล้วกันเน้อ..

[ยายเพิ้ง&ฅนเดินทาง]

กะเต็นพี่หมูแต่ละตัวงามๆทั้งนั้นเลยครับ

ขอบคุณ..นะครับน้าสุรินทร์ ของน้าก้ใช่ย่อยเสียเมื่อไหร่ล่ะ กวาดตั้งแต่เหนือ จรด ใต้เลยนะครับ คนเหล็ก..

[PLOVER]

เห็นกะเต็นของพี่หมู แล้วถอนหายใจเฮ้ออออ เมื่อไรเราจะถ่ายได้คม ชัดแบบนี้บ้างหนอ พี่หมูช่วยบอกเคล็ดลับหน่อยซิคะ

[ยายแม้น]

ยายครับ.. ยายก็พูดเกินไป ของยายแหล่มๆไม่ยอมเอามาลงให้ชมกันบ้างเลย..นึกว่าสงเคราะห์หลานๆก็แล้วกันเน้อ..

.....คุณพี่หมูเจ้าขา.....
.....ที่ยายเอาลงทุกรูปน่ะ...เด็ดดวงใจยายทุกใบ....คัดสรรค์แต่ชาใบเลิศให้ทุกใบ...
.....อันไหนที่ไม่สวย...ไม่งาม..มิต้า...ไม่...!!!!.....ด้วยความสัตย์จริงทุกประการ..!!!
.....ไม่อิ๊บ...ไม่อม....เพราะไม่ใช่นิสัยแม่ค้าข้าวแกงจร้า...ฮ่า...ฮ่า...

......ไม่ใช่อะไร.....คืองี๊....นิ่งๆอย่าเอ็ดไป....!!!
....(..ขืนอม...คนอื่นน๊อคขึ้นมา...ยายซวยตาย..ห่...โดนลบมืดบนมือ..2 เด้ง..ค่าอมอีกต่างหาก..เจ๊งกันพอดี...)5555

....ว่าแต่ว่า.!!!..ยายจาด้าย..กิน..เต๊ก..เมื่อไรอ่ะ...อยากกินเต๊ก...อยากกินเต็ก..อ่ะ...อิอิ...

[ยายเพิ้ง&ฅนเดินทาง]

เห็นกะเต็นของพี่หมู แล้วถอนหายใจเฮ้ออออ เมื่อไรเราจะถ่ายได้คม ชัดแบบนี้บ้างหนอ พี่หมูช่วยบอกเคล็ดลับหน่อยซิคะ

ไม่ต้องทำอะไรมากหรอกครับ..แค่ อดทน อดกลั้น และอดออม ที่สำคัญอย่าอดอยาก เดี๋ยวมือสั่นจะไม่นิ่งนะขอรับ เห็นจับไมค์ไฟส่องหน้ายังนิ่งเลยนี่ครับ..

[Hadida]

.....คุณพี่หมูเจ้าขา.....
.....ที่ยายเอาลงทุกรูปน่ะ...เด็ดดวงใจยายทุกใบ....คัดสรรค์แต่ชาใบเลิศให้ทุกใบ...
.....อันไหนที่ไม่สวย...ไม่งาม..มิต้า...ไม่...!!!!.....ด้วยความสัตย์จริงทุกประการ..!!!

....ไม่อึ๊บ....เพราะไม่ใช่นิสัยแม่ค้าข้าวแกงจร้า...ฮ่า...ฮ่า...

......ไม่ใช่อะไร.....คืองี๊....นิ่งๆอย่าเอ็ดไป....!!!
....(..ขืนอม...คนอื่นน๊อคขึ้นมา...ยายซวยตาย..ห่...โดนลบมืดบนมือ..2 เด้ง..ค่าอมอีกต่างหาก..เจ๊งกันพอดี...)5555

[TOR-HONG]

ตามกันต่อ(อุ่ย ไม่ใช่ตามอ.ต่อนะครับ เพราะขืนตามมา ภาพของกระพ้มต้องชิดซ้ายแน่ๆ นับถือจริงๆครับ)

พี่หมูพี่วรรณก็พูดปาย คุณพี่ถ่ายกระเต็นใส้แตก ตาแตก (แถมทำจอคอมแตก) ขนาดนี้ต้องบอกว่าสุดยอดนะคร้าบ งามมากๆ

[TOR-HONG]

ทายด้วยทายด้วยผิดอย่าว่านะคร้าบ ขอเดานกแขวกตาแตก 5555555555

[myladyrabbit]

นกแขวกตัวเต็มวัยค่า

คำถามส่งเดช เอ้ยไม่ใช่ ส่งท้าย เป็นตาของนกอะไรเอ่ย ตอบถูกมีรางวัลตั๋วเครื่องบินไป-กลับกรุงเทพฯ พระราม3 รับรางวัลได้ที่ทิศจ่อย เมียเจ็ดเลยครับ..555 ปล.ยังมีกระเต็นอีกหลายชนิดที่ยังต้องตามล่ากันต่อไป เช่นกระเต็นปักหลัก กระเต็นแดง กระเต็นขาวดำใหญ่ กระเต็นสร้อยคอน้ำตาล ฯ ไม่รู้ว่ายังมีอีกหรือเปล่า ถ้าใครมีช่วยสงเคราะห์ ลงภาพให้ชมสักนิด จะเป็นพระคุณยิ่ง.

[Surin]

ไม่ต้องทำอะไรมากหรอกครับ..แค่ อดทน อดกลั้น และอดออม ที่สำคัญอย่าอดอยาก เดี๋ยวมือสั่นจะไม่นิ่งนะขอรับ เห็นจับไมค์ไฟส่องหน้ายังนิ่งเลยนี่ครับ..

พี่หมูครับ ผมชอบจัง อดทน อดกลั้น ที่สำคัญอย่าอดอยาก ชอบครับ

[ยายเพิ้ง&ฅนเดินทาง]

ขอบคุณ..ทุกท่านนะครับ กระพ้มมีบางเรื่องที่อยากจะบอกให้ทราบกันครับ เรื่องมีอยู่ว่ากระพ้มหลงทางเข้ามาอยู่ในวงการนี้เมื่อ 3 ปีที่แล้ว ขณะนั้นอยู่ชั้นป.1 ได้ออกทิพครั้งแรกที่ ภูเขียว โดยที่ไม่รู้จักกับผู้ใดเลย มีอาวุธประจำกายเป็นกล้อง canon50d เลนส์ 70-200โดยไม่มีขาตั้งกล้อง หรืออุปกรณ์อื่นใด และยังจำไม่เคยลืมเลือน คอยเตือนตัวเองเอาไว้ คนแรกที่เข้ามาทัก คนคนนั้นก็คือ คุณพินิจ แสงแก้ว หรืออาจารย์ตู่หรือพี่ตู่ของน้องๆ (นักศึกษาสาวๆ)แต่สำหรับพ้มเรียกแกว่า พี่ตู่ หวานจ๋อยและหลังจากนั้นแกก็ส่งไปให้อาจารย์คนต่อไป คนคนนั้นก็คือคุณจิรายุส มุ่งดี หรือที่พ้มเรียกแกว่า ทิศจ่อย เมียเจ็ด หลังจากกลับมาจากภูเขียว แกก็พาพ้มไปเปิดซิง ที่กอไผ่มหัศจรรย์พุทธมณฒล ทิพต่อไปก็ถือว่าเป็นการถ่ายนกอย่างจริงจัง มุ่งหน้าสู่เพชรบุรีที่บ้านมะค่า โดยมีผู้เชี่ยวชาญการถ่ายนกอีกท่านหนึ่งเป็นเจ้าของ เขาก็คือโปรกั๋น หรือที่พ้มเรียกแกว่าน้ากั๋น คนต่อไปก็คืออาจารย์ปาน ซึ่งพ้มเรียกแกว่านายปาน แกสอนเทคนิคการถ่ายภาพนกบินให้ที่แหลมผักเบี้ย คนต่อไปก็คือ อาจารย์หนึ่ง ริมน้ำ หรือพี่หนึ่งนู๊ดสอนเทคนิคการถ่ายภาพเพิ่มเติม คนต่อไปก็คืออาจารย์ต่อ สอนการทำภาพ แต่พ้มมันความจำไม่ดีสอนเท่าไหร่ไม่เข้าหัวและยังมีอีกหลายท่านที่ไม่ได้เอ่ยนาม ต้องขออภัยด้วยนะครับ คราวนี้มาพูดถึงเพื่อนๆร่วมชั้นเรียนกันบ้าง คนแรกก็ยายแม้น ป้าตาลุงช้าง รุ่งริ่ง พี่หนึ่ง ยายแม้นแกเรียนเก่งแกพาสชั้นจบมหาลัยไปแล้ว ป้าตากับลุงช้างแกเน้นด้านเอนเตอร์เทน แกหนุกหนานๆ พี่หนึ่งแกเป็นนักเรียนนอก อินเตอร์ไปแล้ว ส่วนเจ้ารุ่งริ่งรีทายไปก่อน หายต๋อมไปเลย ส่วนตัวพ้มตอนนี้เพิ่งขึ้นป.3ครับ ดีใจที่ได้หลงเข้ามาในวงการนี้ มีคนที่มีใจรักษ์ในธรรมชาติ อยู่มากมาย แต่ที่สำคัญที่สุดก็คือต้องขอขอบคุณ webbord แห่งนี้ที่เป็นสื่อกลางในการแลกเปลื่ยน ภาพถ่ายซึ่งกันและกัน ขอบคุณทุกๆท่านที่เข้ามารับชม และให้กำลังใจ และถ้ามีโอกาสถ่ายภาพได้นกสวยๆ ขอสัญญาว่าจะนำมาเสนอให้รับชมกันต่อไป.