ครั้งหนี่งในภูฏาน

[ผู้ใหญ่มา]

22/10/2555
ตื่นนอนตั้งแต่ตี 5 ทานข้าวมื้อเช้าที่โรงแรมเหมือนเดิม คนขับรถเปลี่ยนชื่อโรงแรมให้ใหม่ เป็น Hotel
Dragon Worst เพราะห้องที่แกนอน น้ำไม่ร้อน ฮีตเตอร์ไม่ติด 555
อาหารก็เดิมๆมีข้าวต้ม ผัดหมี่ ผัดผัก อาศัยอาหารน้ำท่วมของไกด์คนไทยอีกมื้อ
เสร็จแล้วต้องรีบจรลี เพราะวันนี้งานโหด และต้องเก็บสถานที่ที่ยังไม่ได้เข้าชมอีก 3 ที่ ออกจากเมือง
ทิมพูมาถึงเมืองพาโรเกือบ 8 โมงเช้า แวะเก็บภาพที่พาโรริงปุงซอง(Paro Ringpung Dzong) ซึ่งได้ก่อสร้างในปี ค.ศ.1646 โดยฉับดรุง งาวัง นัมเกล สถานที่แห่งนี้เคยใช้เป็นที่ถ่ายทำภาพยนต์ The Little Buddha ปัจจุบันเป็นสถานที่สำหรับส่วนบริหารเมืองพาโร และมีวัดอยู่ในสถานที่แห่งนี้ด้วย
มีเวลาให้สิบนาที สำหรับเก็บภาพ กับท้องฟ้ายังไม่สดใสนัก

[ผู้ใหญ่มา]

ห่างออกไปไม่ถึง 1 กิโลเมตรก็แวะชมพิพิธภัณฑ์สถาน เป็นสถานที่เก็บหน้ากากไม้แบบต่างๆอย่าง
สวยงาม และยังมีอาวุธสมัยโบราณเก็บไว้ให้ชมพอสมควร ตรงข้ามพิพิธภัณฑ์ก็คือ ทาซอง(Ta Dzong) ซึ่งเคยเป็นหอสังเกตุการณ์และเปลี่ยนมาเป็นพิพิธภัณฑ์ ภายหลังเกิดแผ่นดินไหวและอัคคีภัยจึงสร้างพิพิธภัณฑ์แห่งใหม่ขึ้นมาแทน
ใช้เวลาชมทั้งสองสถานที่นี้ไม่นานนัก

[ผู้ใหญ่มา]

ประมาณ 10 โมงกว่าก็จัดการอาหารมื้อเที่ยงกัน เป็นร้านอาหารที่
เรากินมื้อแรกกัน มีปลา ผัก ข้าว มันฝรั่ง อ้อ....ที่ภูฏานนิยมดื่มชาใส่นมกันมาก และอาหารที่กินก็ให้พลังงานมากเช่น ชีส เป็นต้น
จากนั้นเดินทางอีกครึ่งชั่วโมงก็ถึงที่จอดรถ เราเตรียมตัวขึ้นไปไหว้พระที่วัดตั๊กซัง(Takshang Goemba)
หรือ รังเสือ(Tiger Nest) ตั้งอยู่บนหน้าผาสูง 900 เมตร จุดจอดรถสูงประมาณ 2,300 เมตรจากระดับน้ำทะเลปานกลาง
ลูกทัวร์ทั้งหมด 8 คนที่สูงอายุมากที่สุด 64 ปี ขออยู่เฝ้ารถ สุภาพสตรีที่เหลือขี่ม้าขึ้นไปถ้าเป็นม้าก็ใช้
เวลาเดินขึ้น 2 ชั่วโมง ถ้าคนเดินเฉลี่ย 3-4 ชั่วโมง ผมเลือกที่จะเดิน เพื่อให้ได้รสชาติในการมาเที่ยวครั้งนี้ ผมเดินขึ้นไปก่อนที่ม้าจะกลับลงมาถึงประมาณซัก 20 นาที ระหว่างทางเดินผมก็มองหานกที่พอจะมีอยู่บ้าง นกที่เจอก็มีขุนแผนปากเหลือง เอี้ยงถ้ำ นกศิวะ อีแก wall creeper เดินขึ้นไปไม่เดินเร็วมากเนื่องจากอากาศเบาบาง แต่ถึงกระนั้นก็หอบเป็นหมาบ้าแดด ไกด์ไทย อาสาเดินเป็นเพื่อนผม สุดท้ายผมก็ไม่รอหล่อน 555 ใจดำชะมัด

[ผู้ใหญ่มา]

หลังจากมาถึงจุดสุดท้ายก่อนจะเข้าเขตวัด ถ่ายรูปเป็นที่ระลึกซักนิด แต่แดดแรงมากเนื่องจากเป็นช่วงบ่าย 3 แสงไม่สวย ซึ่งความจริงควรจะขึ้นตั้งแต่เช้า แต่นี่เราเดินขึ้นมาก็เที่ยงวันแล้ว

[ผู้ใหญ่มา]

จากนั้นก็กัดฟันเดินลงเขานับขั้นบันไดก็ 300 กว่าขั้นแล้วก็เดินขึ้นบันไดอีก 300 กว่าขั้น ก็จะถึงประตูวัด นั่งหมดสภาพที่ประตูวัดเกือบสิบนาที จึงค่อยปีนขึ้นวัดไปไหว้พระ

[ผู้ใหญ่มา]

เหนื่อยแต่ก็คุ้มค่า ถ้าจะเสียดายคือขึ้นมาผิดเวลาเท่านั้น ระยะทางจากด้านล่างมาถึงวัดแค่ 5 ก.ม. เท่านั้น

[ผู้ใหญ่มา]

​รูปซ้ำ ขออภัย

[ผู้ใหญ่มา]

พอหายเหนื่อยก็ตะเกียกตะกายลงมา เดินลงมาใช้เวลาร่วม 2 ชั่วโมง ก็มาถึงรถ
กลับเข้าไปโรงแรม คราวนี้ถือว่าโอเคเลยครับ น้ำร้อน ไหลแรง ฮีตเตอร์ทำงาน อาหารอร่อย นอน
สลบสไลเลยเรา

[ผู้ใหญ่มา]

23/10/2555
ยามเช้า แค่ 5องศา ยังไม่ถึงหน้าหนาวเลย
กับบรรยากาศรีสอร์ที่พักคืนสุดท้าย

[ผู้ใหญ่มา]

ยังพอมีเวลาอีกประมาณ 1 ชั่วโมง ที่จะเดินดูร้านรวงที่ยังไม่ถึงเวลาเปิด ผมเองก็ขอปลีกตัวไปเก็บภาพ
พาโรริงปุงซอง ที่เมื่อวานสภาพฟ้าเน่ามากและเวลาน้อย ระยะทางเดินไปกลับใช้เวลาแค่ 45 นาทีก็เพียงพอให้ผมได้เก็บภาพได้สมใจ

[ผู้ใหญ่มา]

เที่ยงตรง เสียงเครื่องยนต์ของแอร์ A 319 ก็คำรามก้องสนามบินพาโร นำเรากลับสู่สุวรรณภูมิ หากมี
โอกาส พวกเราจะกลับมาเยี่ยมดินแดนมังกรสายฟ้าอีกซักครั้ง
หมายเหตุ
ภูฏานช่วงนี้มีฝุ่นมากเพราะอากาศแห้ง อุปกรณ์ทำความสะอาดกล้องควรเตรียมไว้ด้วย รวมถึงครีมกัน
แดด ลิปมัน แว่นตากันแดดด้วยเช่นกัน
ขอบคุณทุกท่านที่แวะมาชมและอดทนมากที่ดูจนจบ จุดประสงค์เพื่อเสนอข้อมูลในมุมมองของผมเผื่อใครคิดจะไปเที่ยวภูฏาณ

[ผู้ใหญ่มา]

มีภาพเก็บตกเล็กน้อย

[ผู้ใหญ่มา]

เจอท่านลอยเลื่อน บุนนาค อุตส่าห์ใส่ชุด โก ขออนุญาตถ่ายรูปร่ามกับท่าน

[TOR-HONG]

เวลายังพอมีให้ตามเก็บที่เหลือคือ วัดนันนารี ซึ่งก็คืออารามแม่ชี เป็นอารามเล็กๆ ไหว้พระซักสิบนาที
มีแต่ชี และกำลังซ่อมแซม

บ้านเค้าไม่มีปลวกบ้างเลยหรือไงครับ

[TOR-HONG]

แวะมาดูสนามกีฬายิงธนู ระยะยิงประมาณ150เมตร นี่คือถามจากนักีฬายิงธนู แต่ตามที่ผมกะดูแล้วไม่น่าจะเกิน100เมตร แต่เอาเป็นว่าระยะไหนก็แทบจะมองไม่เห็นเป้า555 นายแน่มาก

ภาพที่สอง ไอัเจ้าตัวที่นอนอยู่นั่นนะโดนยิงด้วยหรือเปล่าคร้าบบบบบบ