ครั้งหนี่งในภูฏาน

[ผู้ใหญ่มา]

ทริปนี้เป็นการเดินทางสู่ประเทศที่ตั้งใจไว้หลายปี สุดท้ายก็เป็นจริง แต่กว่าจะได้ไปจริงก็มีเรื่องให้ลุ้น
กันตลอด เริ่มจากจองทัวร์กับบริษัทพานอรามา แต่ก็ไม่มีลูกค้ามาเพิ่ม บริษัทพานอรามาจึงแนะนำให้ใช้กับ
บริษัทโอเชี่ยลสไมล์ ซึ่งตอนแรกก็มีลูกทัวร์15คน ก็โอเคความหวังที่จะได้ไปเที่ยวภูฏาณก็เรืองรองเต็มที่
แต่พอใกล้วันออกเดินทางลูกทัวร์ก็ขอถอนตัวไป7คนเนื่องจากปัญหาสุขภาพของคนในครอบครัว เอาละสิ
เหลือแค่8คนจะโดนยกเลิกทริปมั๊ยน้อ เพราะขั้นต่ำคือ10คน แต่เนื่องจากได้วีซ่ากันหมดแล้วทางโอเชี่ยนสไมล์จึงต้องจัดทริปให้ และเลื่อนการเดินทางให้บินเร็วขึ้นอีก 2 ชั่วโมงจากเที่ยวบิน 06:45 เป็น 04:45ใน
ใจก็คิดว่าดีเพราะจะมีเวลาเที่ยวเพิ่มอีก 2 ชั่วโมง ก่อนออกเดินทางก็แทบจะไม่ได้นอน ออกจากบ้านตี 2 เพื่อให้ทันเวลานัดหมายตอนตี 3 เริ่มสนุกตั้งแต่จะเริ่มเดินทางแล้วละ

19 ตุลาคม 2555
หลังจากผ่านพิธิการออกนอกประเทศ ก็มารวมพลกันที่ประตูที่จะขึ้นเครื่อง โดยสายการบินดรุ๊กแอร์

สายการบินแห่งชาติภูฏานเทียวบินKB 128 ก็พาพวกเราทะยานไปสู่ดินแดนมังกรสายฟ้า โดยใช้เวลาบินประมาณ 3 ชั่วโมง ทีนี้มาทำความรู้จักกับประเทศภูฏานคร่าวๆนิดนึง ประเทศภูฏานหรือราชอาณาจักรภูฏานตั้งอยูในแถบเทือกเขาหิมาลัยระหว่างจีนกับอินเดีย ภูฏานไม่มีทางออกทะเลนะครับ ภูฎานแบ่งการปกครองออกเป็น 4 เขตบริหาร 20 มณฑลพื้นที่ประมาณ38,394ตร.กม. สกุลเงินงุลตรัมซึ่งผูกค่าติดกับเงินรูปีอินเดีย สภาพอากาศเย็นสบายในตอนกลางวัน อากาศหนาวในยามค่ำคืนมี 4 ฤดูคือ
-ฤดูใบไม้ผลิ จะอยู่ในช่วงเดือนมีนาคม - พฤษภาคม ช่วงนี้อากาศจะอบอุ่นและอาจมีฝนประปราย
-ฤดูร้อน จะอยู่ในช่วงเดือนมิถุนายน - สิงหาคม ช่วงนี้จะมีพายุฝน ตามเทือกเขาจะเขียวชอุ่ม
-ฤดูใบไม้ร่วง จะอยู่ในช่วงเดือนกันยายน - พฤศจิกายน ช่วงนี้อากาศจะเย็น ท้องฟ้าแจ่มใส เหมาะแก่การเดินเขา
-ฤดูหนาว จะอยู่ในช่วงเดือนธันวาคม - กุมภาพันธ์ อากาศจัดเย็นจัดตอนกลางคืนและรุ่งเช้าและจะมีหมอกหนา บางครั้งโดยเฉพาะในช่วงเดือนมกราคม อาจมีหิมะตกบ้าง
เกร็ดความรู้อื่นๆเช่นว่า ต้นไม้ประจำชาติคือ สนไซเปรส ดอกไม้ประจำชาติ คือดอกป๊อบปี้สีฟ้า สัตว์
ประจำชาติคือ Takin และนกประจำชาติคือ Raven ภาษาที่ใช้คือภาษาซองคาและภาษาอังกฤษ อักษรเป็นอักษรทิเบต
อาหารหลักของภูฏานคือข้าว ข้าวโพด มันฝรั่งและEma datshi ซึ่งทำมาจากพริกสดคลุกกับชีส อร่อยดี
ครับ
บนเครื่องก็เสริฟอาหารเช้าบนเครื่องหลังจากบินไปได้ประมาณชั่วโมงครึ่ง ก็อิ่มแปร้ตามๆกัน กินให้
มากไว้ก่อนไม่รู้อาหารของภูฏานจะกินได้มากหรือเปล่า ก่อนจะถึงภูฏาน กัปตันก็ประกาศให้ชมวิวตอนเช้าของ
ยอดเขากังก้า พูนซุม(Kangkhar Phuensum) ซึ่งเป็นยอดเขาที่สูงที่สุดของภูฏาณที่ยังไม่มีใครพิชิตได้

[ผู้ใหญ่มา]

หลังจากนั้นเครื่องก็มุดผ่านเมฆหมอกลัดเลาะไปตามซอกเขา ก่อนที่กัปตันจะพาเครื่องแตะพื้นรันเวย์อย่างนิ่มนวลของสนามบินพาโรราวๆ 07:45 ของภูฏาน เมืองพาโรสูงจากระดับน้ำทะเลปานกลางประมาณ2,200เมตร
สัมผัสแรกของภูฏาน อากาศเย็นยะเยือก แสงแดดอ่อนๆยามเช้า ช่างเป็นที่ประทับใจยิ่งนัก อาคารของ
สนามบินก็ไม่ใหญ่โตมากนัก ก่อสร้างตามศิลปะของภูฏาน

[ผู้ใหญ่มา]

หลังจากผ่านพิธิการตรวจคนเข้าเมือง ก็มีรถมารับ แต่เริ่มแปลกๆตรงที่ว่าลูกทัวร์มีแค่ 8 คนแต่จัดรถตู้ให้
1 คันและรถSUV อีก 1 คัน แทนที่จะเป็นบัส 16 ที่นั่งจะนั่งได้ทั้งหมด
เสร็จแล้วก็พาไปทานอาหารเช้าที่มีซีเรียล นม ไขเจียว น้ำมะม่วง ขนมปัง แต่ไม่ไหวแล้ว ยังอิ่มอยู่เลย ก็
ต้องผ่านไปก่อนมื้อแรกของภูฏาน ข้อสังเกตุ ร้านอาหารของภูฏานจะไม่ค่อยอยู่ชั้นล่าง อันนี้ก็ฝากผู้รู้
ช่วยหาคำตอบให้ด้วยครับ
ยามเช้ากับเมืองพาโรที่เงียบสงบ
ลืมบอกไป ผมเป็นผู้ชายคนเดียวในทริปนี้ ผมและภรรยาก็อายุน้อยที่สุดในทริป 555

[ผู้ใหญ่มา]

พรุ่งนี้มาต่อนะครับ

[PLOVER]

อูยยย สีสรรถูกใจจริงๆค่ะ เป็นอีกหนึ่งประเทศที่อยากไปแต่ไม่รู้ว่าจะได้ไปเมื่อไหร่ค่ะ แต่ที่แน่ๆรอ

ชมภาพสวยๆอยู่ค่ะ :b6b25dc6:

[นายจ่อย]

นมัสเต..ครับภูฎาน:av14: เกาะจอรอชมต่อปายยยยย:088:

[Surin]

:EM_Fungus203::EM_Fungus203::EM_Fungus203::EM_Fungus203::EM_Fungus203::EM_Fungus203:
พี่จรูญครับ เอารูปสาวๆ ภูฏานมาให้ชมบ้างครับ อยากเห็นครับ

[คุณหญิงกระแตแต้แว้ด]

มาปูเสื่อรอชมเหมือนกันจ้า โธ่ ลุงผู้ใหญ่จะไปก็ไม่บอกกันมั่ง จาฝากของให้ใครบางคนที่นั่นด้วยอ่ะ...
รูปสวยมากตั้งแต่ยังไม่ลงเครื่องเลยลุง....สุดยอดดดดด:377:

[สาวฮ่องกง]

"ลืมบอกไป ผมเป็นผู้ชายคนเดียวในทริปนี้ ผมและภรรยาก็อายุน้อยที่สุดในทริป"

กรี๊ดดดด ผู้ใหญ่มาเป็นจันทร์ผ่องอำไพในหมู่ดาวสกาวแสงจรัสฟ้า ณ ภูฐาน กรี๊ดดดดด :6f428754:

[TOR-HONG]

:emotion_SorrySJ_Offนั่งหน้าจอรอชมอย่างใจเย็น:emotion_SorrySJ_Off........:b6b25dc6:

[ผู้ใหญ่มา]

อูยยย สีสรรถูกใจจริงๆค่ะ เป็นอีกหนึ่งประเทศที่อยากไปแต่ไม่รู้ว่าจะได้ไปเมื่อไหร่ค่ะ แต่ที่แน่ๆรอ

ชมภาพสวยๆอยู่ค่ะ :b6b25dc6:
ป้านิครับ อากาศของภูฏานช่วงนี้น่าถ่ายรูปมากครับ อากาศไม่หนาวเกินไป

[ผู้ใหญ่มา]

:EM_Fungus203::EM_Fungus203::EM_Fungus203::EM_Fungus203::EM_Fungus203::EM_Fungus203:
พี่จรูญครับ เอารูปสาวๆ ภูฏานมาให้ชมบ้างครับ อยากเห็นครับ
​ไม่แน่ใจได้ถ่ายมารึเปล่าครับพี่สุรินทร์ จะลองค้นดูครับ

[ผู้ใหญ่มา]

มาปูเสื่อรอชมเหมือนกันจ้า โธ่ ลุงผู้ใหญ่จะไปก็ไม่บอกกันมั่ง จาฝากของให้ใครบางคนที่นั่นด้วยอ่ะ...
รูปสวยมากตั้งแต่ยังไม่ลงเครื่องเลยลุง....สุดยอดดดดด:377:
​ป้ารู้จักคนที่นั่นด้วยเหรอครับ.....มะทำมะดา 5555

[ผู้ใหญ่มา]

"ลืมบอกไป ผมเป็นผู้ชายคนเดียวในทริปนี้ ผมและภรรยาก็อายุน้อยที่สุดในทริป"

กรี๊ดดดด ผู้ใหญ่มาเป็นจันทร์ผ่องอำไพในหมู่ดาวสกาวแสงจรัสฟ้า ณ ภูฐาน กรี๊ดดดดด :6f428754:
ตถตา....เป็นเช่นนั้นเอง:70bff581:

[ผู้ใหญ่มา]

:emotion_SorrySJ_Offนั่งหน้าจอรอชมอย่างใจเย็น:emotion_SorrySJ_Off........:b6b25dc6:
จิบเบียร์ไปด้วยอ่ะ:70bff581:

[ผู้ใหญ่มา]

เสร็จจากมื้อเช้าก็มุ่งหน้าเข้าเมืองหลวงทิมพูระยะทางประมาณ65กม.ตรงนี้ก็รู้สึกแปลกๆ เพราะใน
โปรแกรมของเราจะต้องเข้าชมพิพิธภัณฑ์สถานแห่งชาติ,พาโรริงปุงซองและวัดคิชูลาคังในตัวเมืองพาโรเสียก่อน
ระหว่างที่เดินทางไปเมืองทิมพูก็แวะชมทิวทัศน์ที่วัดตัมชู(Tamchoe Monastery) ซึ่งหน้าวัดก็จะมี
สะพานโซ่เหล็กอันเก่าแก่อยู่หน้าวัดข้ามแม่น้ำพาโรจากนั้นก็พาชมจุดรวมของแม่น้ำพาโรและแม่น้ำทิมพูซึ่งกลายเป็นแม่น้ำวังชูที่จะไหลเข้าประเทศอินเดีย แม่น้ำของภูฏานเป็นสายน้ำที่ไม่ใหญ่มากนักแต่ไหลเร็ว และแรง ใสสะอาดท้องน้ำมีหินและกรวด

[ผู้ใหญ่มา]

ก่อนเข้าตัวเมืองทิมพูก็แวะไว้พระใหญ่ซึ่งประดิษฐานบนภูเขา หนทางก็กำลังก่อสร้างฝุ่นเยอะ แถมไม่มี
ห้องน้ำซะอีก ผมเป็นผู้ชายคนเดียวในทริปนี้ยึดถือคติ There is restroom everywhere 555555
ป.ล.ทนดูภาพหน่อยนะครับ ถ่ายไม่ได้เรื่องเลย

[ยายแม้น]

"ลืมบอกไป ผมเป็นผู้ชายคนเดียวในทริปนี้ ผมและภรรยาก็อายุน้อยที่สุดในทริป"

กรี๊ดดดด ผู้ใหญ่มาเป็นจันทร์ผ่องอำไพในหมู่ดาวสกาวแสงจรัสฟ้า ณ ภูฐาน กรี๊ดดดดด :6f428754:

...แน่ใจหรา...ตะเอง..ว่าเป็นผู้ชายคนเดียวในทริป....
...อิอิ...:Tadah:.....บอกความจิงเขาไปเถอะ......ไม่ต้องปิดบังอะไรหรอก...
....คนกันเอง..ทั้งนั้น......555

....สุดยอดเลยพ่อผู้ใหญ่....อยากไปนานแล้ว..แต่..ก้อไม่ได้ไป...
....อ่านมหากาพย์ของพ่อผู้ใหญ่ดีก่า.......
....ละเอียดละออ...ทุกเมล็ด...แถมแทรกข้อมูลตลอด...เยี่ยมมั่กๆ...
:014-Bow::014-Bow::014-Bow::014-Bow::014-Bow::014-Bow::014-Bow:

....ยายจิบชา....คอยหน้าคอม..นะจร๊า....อิอิ

[ผู้ใหญ่มา]

มื้อกลางวันแวะทานอาหารที่Bhutan Kitchen อาหารก็ง่ายๆแบบบุฟเฟต์ก็มีผัดผักใส่ชีส ผัดหมี่
เนื้ออบ แล้วก็มันฝรั่งผัดชีส อาหารแบบภูฏานมื้อแรก
บรรยากาศในร้าน

[ผู้ใหญ่มา]

จากนั้นก็เดินทางไปที่วัดชังกังคา(Changangkha Temple) ซึ่งเป็นวัดเก่าแก่ที่ชาวภูฎานนิยมมาไหว้
พระขอพรและตั้งชื่อลูกของตัวเอง

[ผู้ใหญ่มา]

ในวัดเขาจะห้ามถ่ายรูป.....มีแอบบ้าง

[ผู้ใหญ่มา]

จากนั้นไกด์ก็พาขึ้นไปจุดชมวิวซังเกกัง(Sangaygang)เพื่อชมทิวทัศน์ของตัวเมือง อ้อ..เมืองทิมพูอยู่
เหนือระดับน้ำทะเลปานกลางประมาณ2,400เมตร
ขากลับแวะดูสัตว์ประจำชาติ Takin อาศัยว่าเอาเลนส์300ไปพอถ่ายรูปมาเป็นหลักฐานไกด์บอกเป็นตัว
ทาคิน แต่ดูยังไงก็เป็นกวาง ต้องให้ผู้รู้มาเฉลยแล้วละครับ
ป.ล.ภาพมุมกว้างของตัวเมืองไม่ได้เก็บภาพมา อากาศแย่มาก หมายถีงฝุ่นละอองและควัน

[ผู้ใหญ่มา]

พอลงจากเขานึกว่าจะพามาชมศูนย์ทอผ้าภูฎาน กลับกลายเป็นร้านขายผ้าทอไปซะ
คราวนี้ก่อนกลับเข้าโรงแรมก็แวะต้อนลูกทัวร์ไปช้อปปิ้ง ให้เวลาเยอะเลย 555เสร็จจากนั้นก็พาเข้าชม
ไปรษณีย์กลางของภูฏาน มีแสตมป์สำหรับสะสมหรือจะถ่ายรูปของเราทำเป็นแสตมป์ส่งกลับเมืองไทยก็ได้

[ผู้ใหญ่มา]

รูปคนยืนกางแขน คนใช้ที่บ้าน...ใช้ทำโน่นทำนี่:70bff581:

[ผู้ใหญ่มา]

ศูนย์แสดงผ้าทอของรัฐบาล

[ผู้ใหญ่มา]

จากนั้นราวๆ5โมงกว่าไกด์ก็พาเราไปชมทาทาซิโชซอง(Tashicho Dzong) ที่สร้างขึ้นมาใหม่เป็นที่ทรง
งานของกษัตริย์ สถานที่ทำงานของกระทรวงต่างๆและวัดรวมทั้งเป็นที่ประทับของพระสังฆราชในฤดูร้อน
ด้วย แต่กว่าจะได้เข้าไปชมกันได้ก็ทะเลาะกับไกด์ท้องถิ่นซี่งพาพวกเราไปเดินเตร็ดเตร่แถวลานจอดรถตั้งนาน จนแสงจะมืดจึงค่อยพาพวกเราเข้าไปได้ คำว่า Dzong ก็น่าจะแปลว่าป้อมปราการครับ

[ผู้ใหญ่มา]

ด้านในป้อม...
1.วัด
2.ที่ทำงานของรัฐบาล
ภาพเละมากเพราะแสงอาทิตย์ลับเหลี่ยมเขาไปแล้ว ไม่มีขาตั้ง นึกถึง 5D ของจ่อยเลยอ่ะ

[ผู้ใหญ่มา]

คืนแรกของทิมพูเราพักที่โรงแรม Hotel Dragon Roots อยูในย่าน Down Town โรงแรมนี้มันส์มาก น้ำ
ไหลค่อย ปลั๊กไฟไม่ติด ฮีตเตอร์ในห้องไม่ทำงาน เครื่องทำน้ำร้อนก็แล้วแต่อารมณ์อยากร้อนก็ร้อน
สรุปกว่าจะเข้าที่เล่นเอาเหนื่อยใจ ทิมพูพอไม่มีแสงแดดอากาศก็เย็นยะเยือกอุณหภูมิเลขตัวเดียว อาบน้ำ
เย็นเป็นความเลวร้ายของชีวิตเลยละครับ
มื้อเย็นในโรงแรมก็มีผัดผักยืนพื้น ข้าว มันฝรั่งและปลา คนที่ทานปลาไม่เก่งขอให้เว้นไปเลยนะครับก้าง
เยอะมาก หลังอาหาร MD ของทัวร์ท้องถิ่นก็เข้ามารับฟังปัญหาทั้งเรื่องรถ โปรแกรมทัวร์ที่ไม่เหมือนกัน ท้ายสุดในวันรุ่งขึ้นน่าจะดีกว่าวันนี้ ก่อนลากลับเขาขออนุญาตเลี้ยงไวน์เพื่อขอโทษเรื่องที่เกิดขึ้น แต่หาซื้อไวน์ไม่ได้ 555
ช่างหายากเย็นอะไรปานนั้น สุดท้ายก็ขอเบียร์มาทดลองรสชาติไลท์เบียร์ แต่ผมว่าไร้รสชาติมากกว่า

[ผู้ใหญ่มา]

20/10/2555
เช้าวันที่สองของภูฎาน รับประทานอาหารเช้าที่โรงแรม สังเกตุอาหารที่นี่มักจะมีรสเค็มบางคนทานไม่
ไหวก็เป็นอาหารเช้าแบบฝรั่งมีไส้กรอกไก่ ไข่. ผัดมะเขือเทศรสเปรี้ยวผสมเค็มกินกับข้าวต้มก็พอไหวนอกจากนี้ไกด์ไทยยังมีหมูยองหมูหวานไข่เค็มเกี่ยมฉ่ายน้ำพริกปลาดุกแห้งปลากระป๋องไปเสริมอีก นึกว่าอาหารน้ำท่วม
ออกจากโรงแรม10โมงเช้าลูกทัวร์ก็บ่น ออกมาสายเกิน ปกติลูกทัวร์ทั่วไปไม่กลัวตื่นเช้า แต่กลัวเที่ยว
ไม่ครบ เหมือนกับผลาญเวลาโดยเปล่าประโยชน์ เช้านี้ก็แวะชมโรงเรียนสอนศิลปะ ส่วนมากแนวก็ออกมาในทางที่เกียวกับความเชื่อและศาสนา บังเอิญที่เราเข้าไปชมตรงกับวันเสาร์ซึ่งเป็นวันหยุดเลยไม่ได้ชมการการเรียนการสอน แต่ก็ยังมีการแสดงให้ชม

[ผู้ใหญ่มา]

​ตัวอย่างชิ้นงานของนักเรียน

[ผู้ใหญ่มา]

​มือถือล้วนๆ 50F1.4 เปิดกว้างสุดชัดมั่งไม่ชัดมั่ง 555

[ผู้ใหญ่มา]

ออกจากโรงเรียนสอนศิลปะก็มุ่งหน้าตรงไปยังปูนาคา ระยะทางประมาณ75กม. ใช้เวลาเดินทาง
ประมาณ 2 ชั่วโมงเนื่องจากสภาพถนนไม่ดี แถมยังมีร่องรอยดินไสลด์เป็นระยะ เส้นทางเร้าใจกว่าจากเมืองพาโรมาเมืองทิมพูซะอีก ซ้ายมือคือเหวที่มองเห็นต้นไม้ลิบๆข้างล่าง ช่วงระหว่างทางเราแวะชมโดจูล่า(Dochula)ซึ่งเป็นสถูปจำนวน108องค์ ที่ความสูง 3,150 เมตรจากระดับน้ำทะเลปานกลาง สร้างโดยพระราชินีองค์ที่ 1 ของกษัตริย์องค์ที่ 4 แห่งราชวงศ์วังชุก(พระบิดาของกษัตริย์องค์ปัจจุบัน) เพื่อเป็นการขอบคุณพระสวามี
และบุตรชายในการชนะสงครามและเดินทางกลับมาอย่างปลอดภัย ที่จุดนี้ในวันที่อากาศแจ่มใสสามารถมองเห็นยอดเขากังก้าพูนซุม(Gangkhar Phuensum ) ซึ่งมีความสูง 7,500 มตรได้

[ผู้ใหญ่มา]

เราพักทานอาหารกลางวันที่ร้านใน Lampelri precinct เป็น Royal Botanical Park ซึ่งMD ของทัวร์
ท้องถิ่นนั่งแท็กซี่ตามมาดูแลหลังจากคืนก่อนโดนไปหลายขนาน5555
เหมือนเดิมอาหารก็เป็นดอกกระหล่ำผัดชีส ซุปฟักทอง แกงมันฝรั่งใส่ไก่ รสชาติเผ็ดดี

[ผู้ใหญ่มา]

ก่อนถึงโดจูล่า(Dochula) มีจุด Check Point รถทุกคันจะต้องกรอกเอกสาผ่านทาง ที่น่าสนใจชาวบ้านขายผลไม้กัน ที่น่าสนใจก็คือชีสจามรี ที่ห้อยเป็นพวง ส่วนมากนิยมอมเวลาเดินเขา นัยว่าทำให้ไม่หน่อยง่าย
ลูกทัวร์เราก็ลองซื้อมาอมมั่ง 555 แข็งโป๊ก ไกด์ท้องถิ่นบอกว่าอมตอนเช้า ตอนเย็นถึงจะละลายหมด

[ผู้ใหญ่มา]

ต่อพรุ่งนี้ครับ:154218d4:

[TOR-HONG]

:kiddy::kiddy::kiddy::kiddy:ไม่รอ ไม่รอ จะดูวันนี้เลยคร้าบบบบบบบ:kiddy::kiddy::kiddy:



:6f428754::6f428754::6f428754:ฟ้าบ้านเค้าสวยมากๆเลยคร้าบ บ้านเราน่าจะเป็นแบบนี้บ้างเนอ:154218d4:

[Turng]

ขออนุญาตแบ่งปันรูปภาพของเจ้าทาคินในอีกมุมนึงครับ ผมก็ไม่ได้ภาพเหมาะๆมาเหมือนกันครับ
เค้าบอกว่ามันเป็นสัตว์ที่ใกล้เคียงกับแกะครับ ทำนองว่าเป็นวัวผสมแกะ แต่บ้างก็เรียกว่า Gnu Goat
ซึ่งก็ไปคล้ายแพะไปอีก ^__^

[ผู้ใหญ่มา]

:kiddy::kiddy::kiddy::kiddy:ไม่รอ ไม่รอ จะดูวันนี้เลยคร้าบบบบบบบ:kiddy::kiddy::kiddy:



:6f428754::6f428754::6f428754:ฟ้าบ้านเค้าสวยมากๆเลยคร้าบ บ้านเราน่าจะเป็นแบบนี้บ้างเนอ:154218d4:
ไม่ไหวแล้วครับ อ. ต่อ. มีน555

[ผู้ใหญ่มา]

ขออนุญาตแบ่งปันรูปภาพของเจ้าทาคินในอีกมุมนึงครับ ผมก็ไม่ได้ภาพเหมาะๆมาเหมือนกันครับ
เค้าบอกว่ามันเป็นสัตว์ที่ใกล้เคียงกับแกะครับ ทำนองว่าเป็นวัวผสมแกะ แต่บ้างก็เรียกว่า Gnu Goat
ซึ่งก็ไปคล้ายแพะไปอีก ^__^
​ขอบคุณครับน้าTurng. ผมว่าไกด์ อำผมแหง๋ๆ สงสัยตั้งแต่อยู่ที่โน่นแล้วครับ

[ผู้ใหญ่มา]

...แน่ใจหรา...ตะเอง..ว่าเป็นผู้ชายคนเดียวในทริป....
...อิอิ...:Tadah:.....บอกความจิงเขาไปเถอะ......ไม่ต้องปิดบังอะไรหรอก...
....คนกันเอง..ทั้งนั้น......555

....สุดยอดเลยพ่อผู้ใหญ่....อยากไปนานแล้ว..แต่..ก้อไม่ได้ไป...
....อ่านมหากาพย์ของพ่อผู้ใหญ่ดีก่า.......
....ละเอียดละออ...ทุกเมล็ด...แถมแทรกข้อมูลตลอด...เยี่ยมมั่กๆ...
:014-Bow::014-Bow::014-Bow::014-Bow::014-Bow::014-Bow::014-Bow:

....ยายจิบชา....คอยหน้าคอม..นะจร๊า....อิอิ


​แหม.....คุณยายก้อ.........เอ่อ.......อ้า......

[ลุงช้างกับป้าตา]

สาวภูฏานเสื้อม่วงสวยจังเลยพ่อผู้ใหญ่

[ผู้ใหญ่มา]

[QUOTE=ลุงช้างกับป้าตา;5763]สาวภูฏานเสื้อม่วงสวยจังเลยพ่อผู้ใหญ่[/QUOTE
คนใช้ที่บ้าน 555

[ผู้ใหญ่มา]

ต่อจากเมื่อวานครับ
เดินทางต่อไปจนถึงเมืองปูนาคา. แวะชมวัดชิมิลาคัง เป็นวัดเก่าแก่สร้าง โดยแนวความคิดของลามะ Drukpa Kuenley หลังจากที่ท่านปราบพวกปีศาจ (Demon) ท่านมีแนวความคิดสอนชาวบ้านแบบไหนลองดูรูปที่วาดตามผนังบ้าน 5555จากนั้นเราก็มุ่งกลับโรงแรมที่พัก อ้อ....ก่อนที่จะเข้าชมวัดชิมิลาคัง (Chimi Lakhang) ผมก็ได้โต้แย้งกับ
ทางMDและไกด์ท้องถิ่นซึ่งควรจะพาพวกเราไปชมปูนาคาซอง (Punakha Dzong) กับวังดีซอง(Wangdue Dzong) ตามโปรแกรมเดิมเพราะจะได้ไม่ต้องถ่ายรูปย้อนแสง ก็สรุปว่าไปไม่ทันเนื่องจากเราออกเดินทางสาย. เฮ้อ.
คืนนี้เรานอนที่โรงแรม Y.T.ที่วังดี เจ้าของโรงแรมอัธยาศัยดีมาก แกมาเมืองไทยทุกปี มาหาสินค้าไป
ขาย ส่วนมากจะเป็นอะไหล่รถยนต์ ที่นี่อาหารถูกปากถึงแม้จะเป็นสไตล์เดิมๆแต่มีความอร่อยกว่ากันเยอะ แม่ครัวก็ภรรยาเจ้าของโรงแรม ที่ประทับใจคือลุงเจ้าของโรงแรมมาซื้ออะโวคาโดแถว ตลาดเจเจ บ้านเราแล้วก็เอาเม็ดมาปลูกที่โรงแรมที่นี่ อะโวคาโดลูกใหญ่มาก และหอมอร่อย หลังมื้อเย็นก็ยังเปิดวิสกี้ให้คนละ1 เป๊ก ตามมาด้วยเหล้าขาวที่ดองหนอนหญ้าของทิเบตที่แกบอกขีดละ 250,000บาทมาให้ชิม ตบท้ายด้วยเบียร์คุณภาพอันดับหนึ่งของภูฏาน red panda ซึ่งเป็นเบียร์ออร์แกนิค ไม่ใช้สารเคมีทุกขั้นตอน เลิกจากกินข้าวเดินกลับห้องแทบไม่ถูก

[ผู้ใหญ่มา]

ที่เห็นลิบๆก็คือวัดที่เราจะเดินขึ้นไป แค่ครึ่งชั่วโมง

[ผู้ใหญ่มา]

​กงล้อมนตราหน้าวัด

[ผู้ใหญ่มา]

​ไกด์ท้องถิ่นบอกว่าที่บรรจุกระดูกปีศาจที่ตั้งตัวเป็นใหญ่ที่นั่น

[ผู้ใหญ่มา]

บรรยากาศที่วัด

[ผู้ใหญ่มา]

พี่สุรินทร์อยากชมภาพสาวภูฏาน ของแท้ไม่ได้จัดฉากครับ

[ยายแม้น]

[QUOTE=ผู้ใหญ่มา;5778]พี่สุรินทร์อยากชมภาพสาวภูฏาน ของแท้ไม่ได้จัดฉากครับ[/QUOTE
....นุ่งผ้าซิ่น...หน้าหนาว....ไม่หน่วแย่หราเนี่ยะ...
....เผินๆ....เหมือนคนแถวบ้านเลยอ่ะ...!!

[ผู้ใหญ่มา]

ถึงที่พักก็มืดแล้วครับ บรรยากาศในห้องทานข้าว

[ผู้ใหญ่มา]

[QUOTE=ผู้ใหญ่มา;5778]พี่สุรินทร์อยากชมภาพสาวภูฏาน ของแท้ไม่ได้จัดฉากครับ[/QUOTE
....นุ่งผ้าซิ่น...หน้าหนาว....ไม่หน่วแย่หราเนี่ยะ...
....เผินๆ....เหมือนคนแถวบ้านเลยอ่ะ...!!

เหมือนกับบ้านเราเลยละครับยาย

[ผู้ใหญ่มา]

ลืมทีเด็ดของคนแถวนี้ครับ
แขวนทุกมุมหลังคา:70bff581:
มีในร้านด้วย:70bff581:

[ผู้ใหญ่มา]

ผนังบ้านก็มี น้ำพุซะด้วย:70bff581:

[ผู้ใหญ่มา]

คืนนั้น K5 (King 5), Red Panda และเหล้าขาวดองหนอนหญ้า

[ผู้ใหญ่มา]

​เจ้าของรีสอร์ทกับบิ๊กบราเธอร์

[ผู้ใหญ่มา]

โรงแรมนี้ไม่มีฮีตเตอร์ น้ำร้อนในห้องน้ำก็พอไหวเ พราะปูนาคาอยู่เหนือระดับน้าทะเลปานกลาง
1,700 ม. อากาศในตอนกลางคืนก็เลขสองตัว เมืองปูนาคาเป็นเมืองหลวงเดิมแต่มีภัยจากแผ่นดินไหว และเกิดอัคคีภัยจึงย้ายเมืองหลวงมาที่ทิมพู ปกติจะเป็นที่ประทับของกษัตริย์กับพระสังฆราชในฤดูหนาว

[ผู้ใหญ่มา]

21/10/2555
อาหารเช้าที่โรงแรมY.Tยังอร่อยเหมือนเดิมแถมมี Ema datshi เป็นเหมือนเครื่องชูรสให้เจริญอาหาร
พร้อมกับอะโวกาโดที่แกซื้อจากตลาดจตุจักร เอาเม็ดมาปลูกที่รีสอร์ท เนื้ออร่อยมาก แถมยังให้มากินกันอีกสามลูก

[ผู้ใหญ่มา]

ดูขนาด

[ผู้ใหญ่มา]

หลังมื้อเช้าก็เดินดูนกนิดนึง ก็มีประเภท นกพิราบ นกเขา นกเอี้ยง นกปรอด และที่ไม่ทราบชื่ออีก2-3ชนิด
Red Vented Bulbul,Oriental Turtle Dove

[ผู้ใหญ่มา]

ออกเดินทางมาชมวังดีซอง(Wangdue Dzong). ก็เป็นอย่างที่โปแกรมทัวร์แนะนำไว้ตอนเช้าย้อนแสงเต็มๆ
เหลือบไปมอง MD แกทำหน้าเจื่อนๆ ก็เลยเหน็บไปว่าทำทัวร์
นอกจากจะรู้จักสถานที่ ฤดูกาล แล้วต้องรู้จักเวลาที่เหมาะสมด้วย
วังดีซอง(Wangdue Dzong) กำลังบูรณะหลังจากไฟไหม้ โครงการนี้ใช้เวลาประมาณ 7 ปี

[ผู้ใหญ่มา]

โฉมหน้าผู้ร่วมชะตากรรมทั้งหมด 8ท่านและไกด์ท้องถิ่น

[ผู้ใหญ่มา]

จากนั้นเราก็มุ่งไปที่ปูนาคาซอง (Punakha Dzong ) เหมือนเดิมมุมสวยๆก็ย้อนแสง ขากลับก็มีจุดหนึ่งที่
เหมาะแก่การถ่ายรูป ก็พอได้ภาพกลับมาบ้าง
ปูนาคาซอง (Punakha Dzong ) ตั้งอยู่จุดบรรจบของแม่น้ำโพ(พ่อ)และแม่น้ำโม(แม่) เป็นที่ประทับของกษัตริย์และพระสังฒราชในฤดูหนาว
ปูนาคา เป็นเมืองหลวงเก่า แต่ด้วยจากภัยแผ่นดินไหว จึงต้องย้ายไปอยู่ที่ทิมพู

[TOR-HONG]

:b06:บิ๊กบราเธอร์:154218d4::154218d4::154218d4::Onion16:

[สาวฮ่องกง]

จาการบรรยายของท่านพี่ผู้ใหญ่มา มีข้อสังเกตุเรื่องอาหารการกิน ดูเหมือนคนพื้นเมืองจะกินชีสกันเป็นประจำเกือบทุกมื้อ เจ้าลูกอมแข็งโป๊กที่แขวนขายข้างทางตามที่บรรยาย "อมตั้งแต่เช้าไปละลายเอาตอนเย็น" นี่ก็แสดงว่าคนที่นี้ต้องการพลังงานสูงๆเพื่อให้ร่างกายอบอุ่นจากสภาพอากาศที่ค่อนข้างหนาว แต่พอดูรูปคนพื้นเมือง... ป้าโอไม่เห็นว่าเขาอ้วนเลยละค่ะ สงสัยจังเอาไขมันไปซ้อนที่ไหนหมดเนาะ....

วัฒนธรรมบิ๊คบรา ทั้งแขวน ทั้งวาด ทั้งติด ทั้งตั้ง โล่งโจ้งในที่สาธารณะ เสมือนเป็นวัตถุมงคลของสถานที่เลยเนาะ เอ....แบบนี้คนพื้นเมืองเขาคงจะพกติดตัวไปไหนมาไหนด้วยกระมัง.... สงสัยๆ

[ผู้ใหญ่มา]

:b06:บิ๊กบราเธอร์:154218d4::154218d4::154218d4::Onion16:
:70bff581:

[ผู้ใหญ่มา]

จาการบรรยายของท่านพี่ผู้ใหญ่มา มีข้อสังเกตุเรื่องอาหารการกิน ดูเหมือนคนพื้นเมืองจะกินชีสกันเป็นประจำเกือบทุกมื้อ เจ้าลูกอมแข็งโป๊กที่แขวนขายข้างทางตามที่บรรยาย "อมตั้งแต่เช้าไปละลายเอาตอนเย็น" นี่ก็แสดงว่าคนที่นี้ต้องการพลังงานสูงๆเพื่อให้ร่างกายอบอุ่นจากสภาพอากาศที่ค่อนข้างหนาว แต่พอดูรูปคนพื้นเมือง... ป้าโอไม่เห็นว่าเขาอ้วนเลยละค่ะ สงสัยจังเอาไขมันไปซ้อนที่ไหนหมดเนาะ....

วัฒนธรรมบิ๊คบรา ทั้งแขวน ทั้งวาด ทั้งติด ทั้งตั้ง โล่งโจ้งในที่สาธารณะ เสมือนเป็นวัตถุมงคลของสถานที่เลยเนาะ เอ....แบบนี้คนพื้นเมืองเขาคงจะพกติดตัวไปไหนมาไหนด้วยกระมัง.... สงสัยๆ
ยังสงสัยว่าพกปลัดขิกกันรีเปล่าน๊า

[ผู้ใหญ่มา]

เสร็จจากการแวะชมปูนาคาซอง เราก็ออกเดินทางกลับเมืองทิมพูเพื่อไปแวะชมสถานที่ที่เหลือตาม
โปรแกรมของเราขากลับเราแวะทานอาหารเที่ยงที่โดจูล่า(Dochula ) ที่ร้านนี้บรรยกาศดี แต่อาหารไม่ไหวเลย หรือไม่ถูกปากพวกเราหรือเปล่า อาหารก็มีผัดบล็อคเคอรี่ เนื้อ ผัดผัก มะเขือเทศผัด และซุปถั่วข้นๆเหม็นไหม้ 55555 กินกันตายไปอีก1มื้อ
อิ่มแล้วก็เดินทางต่อ เมื่อถึงทิมพู ก็แวะชม National Memorial Chorten ซึ่งดูรูปแบบแล้วก็คือสถูป
ของบ้านเรา สร้างขึ้นในปี 1974 เพื่ออุทิศให้กษัตริย์องค์ที่3 จิกมี่ ดอรจิ วังชุก(สิ้นพระชนม์ 1972)

[ผู้ใหญ่มา]

เดินสวดมนต์รอบ Chorten

[ผู้ใหญ่มา]

Demon ทั้ง 4 ตัวถูกผูกโช่ติดไว้กับ ยอด Chorten พร้อมกับแขวนกระด่ิงไว้ นัยว่าหาก Demon ขยับตัวก็จะมีเสียงเตือนให้ทราบ

[ผู้ใหญ่มา]

House Crow มากมาย มีทั่วไป

[ผู้ใหญ่มา]

เวลายังพอมีให้ตามเก็บที่เหลือคือ วัดนันนารี ซึ่งก็คืออารามแม่ชี เป็นอารามเล็กๆ ไหว้พระซักสิบนาที
มีแต่ชี และกำลังซ่อมแซม

[ผู้ใหญ่มา]

ใกล้ๆวัดนันนารี มีเนินอยู่เนินหนึ่ง เหมาะสำหรับถ่ายภาพทาซิโชซอง(Tashicho Dzong)

[ผู้ใหญ่มา]

แวะมาดูสนามกีฬายิงธนู ระยะยิงประมาณ150เมตร นี่คือถามจากนักีฬายิงธนู แต่ตามที่ผมกะดูแล้วไม่น่าจะเกิน100เมตร แต่เอาเป็นว่าระยะไหนก็แทบจะมองไม่เห็นเป้า555 นายแน่มาก

[ผู้ใหญ่มา]

จากนั้นก็กลับโรงแรมที่พัก เพื่อเตรียมตัวกับมื้อค่ำ แต่ก็เหมือนเดิมอีก ห้องพักของผมเปลี่ยนตั้งสามห้อง
กว่าจะเจอห้องที่น้ำไหลแรง เครื่องทำน้ำร้อนและฮีตเตอร์ทำงาน เฮ้อ...
บรรยากาศยามค่ำคืนในเมืองทิมพูไม่ค่อยจะมีแสงไฟตามท้องถนนมากนัก เดินดูตามร้านรวง สินค้าก็มา
จากจีน อินเดีย ไทย แต่มีผับที่หนึ่งเขียนชื่อภาษาไทยด้วย 555
ชมเมืองยามหัวค่ำเสร็จแล้วถึงเวลาอาหารไทยที่ชื่อ Baan Thai ต้องเดินขึ้นชั้น5 ขาสั่นเลยเรา อาหารมื้อนี้
ก็มีต้มยำเห็ดนางฟ้า ส้มตำ ผัดผักแล้วก็มีไก่อีกอย่างหนึ่ง อาหารรสเค็ม ไม่อร่อยเลย เสียชื่อคนไทยหมด แต่ก็มีดีอยู่หน่อยที่วันนี้มีเปิด Blue Label ให้ลองชิม และก็มี k5 เป็น Blue Label ที่ทำในภูฏานรสชาติและกลิ่นก็สู้ของต้นตำรับไม่ได้
คืนนี้เราต้องเข้านอนแต่เช้าเพื่อจะเดินทางไปเที่ยวงานสุดโหด

[ผู้ใหญ่มา]

555

[ผู้ใหญ่มา]

22/10/2555
ตื่นนอนตั้งแต่ตี 5 ทานข้าวมื้อเช้าที่โรงแรมเหมือนเดิม คนขับรถเปลี่ยนชื่อโรงแรมให้ใหม่ เป็น Hotel
Dragon Worst เพราะห้องที่แกนอน น้ำไม่ร้อน ฮีตเตอร์ไม่ติด 555
อาหารก็เดิมๆมีข้าวต้ม ผัดหมี่ ผัดผัก อาศัยอาหารน้ำท่วมของไกด์คนไทยอีกมื้อ
เสร็จแล้วต้องรีบจรลี เพราะวันนี้งานโหด และต้องเก็บสถานที่ที่ยังไม่ได้เข้าชมอีก 3 ที่ ออกจากเมือง
ทิมพูมาถึงเมืองพาโรเกือบ 8 โมงเช้า แวะเก็บภาพที่พาโรริงปุงซอง(Paro Ringpung Dzong) ซึ่งได้ก่อสร้างในปี ค.ศ.1646 โดยฉับดรุง งาวัง นัมเกล สถานที่แห่งนี้เคยใช้เป็นที่ถ่ายทำภาพยนต์ The Little Buddha ปัจจุบันเป็นสถานที่สำหรับส่วนบริหารเมืองพาโร และมีวัดอยู่ในสถานที่แห่งนี้ด้วย
มีเวลาให้สิบนาที สำหรับเก็บภาพ กับท้องฟ้ายังไม่สดใสนัก

[ผู้ใหญ่มา]

ห่างออกไปไม่ถึง 1 กิโลเมตรก็แวะชมพิพิธภัณฑ์สถาน เป็นสถานที่เก็บหน้ากากไม้แบบต่างๆอย่าง
สวยงาม และยังมีอาวุธสมัยโบราณเก็บไว้ให้ชมพอสมควร ตรงข้ามพิพิธภัณฑ์ก็คือ ทาซอง(Ta Dzong) ซึ่งเคยเป็นหอสังเกตุการณ์และเปลี่ยนมาเป็นพิพิธภัณฑ์ ภายหลังเกิดแผ่นดินไหวและอัคคีภัยจึงสร้างพิพิธภัณฑ์แห่งใหม่ขึ้นมาแทน
ใช้เวลาชมทั้งสองสถานที่นี้ไม่นานนัก

[ผู้ใหญ่มา]

ประมาณ 10 โมงกว่าก็จัดการอาหารมื้อเที่ยงกัน เป็นร้านอาหารที่
เรากินมื้อแรกกัน มีปลา ผัก ข้าว มันฝรั่ง อ้อ....ที่ภูฏานนิยมดื่มชาใส่นมกันมาก และอาหารที่กินก็ให้พลังงานมากเช่น ชีส เป็นต้น
จากนั้นเดินทางอีกครึ่งชั่วโมงก็ถึงที่จอดรถ เราเตรียมตัวขึ้นไปไหว้พระที่วัดตั๊กซัง(Takshang Goemba)
หรือ รังเสือ(Tiger Nest) ตั้งอยู่บนหน้าผาสูง 900 เมตร จุดจอดรถสูงประมาณ 2,300 เมตรจากระดับน้ำทะเลปานกลาง
ลูกทัวร์ทั้งหมด 8 คนที่สูงอายุมากที่สุด 64 ปี ขออยู่เฝ้ารถ สุภาพสตรีที่เหลือขี่ม้าขึ้นไปถ้าเป็นม้าก็ใช้
เวลาเดินขึ้น 2 ชั่วโมง ถ้าคนเดินเฉลี่ย 3-4 ชั่วโมง ผมเลือกที่จะเดิน เพื่อให้ได้รสชาติในการมาเที่ยวครั้งนี้ ผมเดินขึ้นไปก่อนที่ม้าจะกลับลงมาถึงประมาณซัก 20 นาที ระหว่างทางเดินผมก็มองหานกที่พอจะมีอยู่บ้าง นกที่เจอก็มีขุนแผนปากเหลือง เอี้ยงถ้ำ นกศิวะ อีแก wall creeper เดินขึ้นไปไม่เดินเร็วมากเนื่องจากอากาศเบาบาง แต่ถึงกระนั้นก็หอบเป็นหมาบ้าแดด ไกด์ไทย อาสาเดินเป็นเพื่อนผม สุดท้ายผมก็ไม่รอหล่อน 555 ใจดำชะมัด

[ผู้ใหญ่มา]

หลังจากมาถึงจุดสุดท้ายก่อนจะเข้าเขตวัด ถ่ายรูปเป็นที่ระลึกซักนิด แต่แดดแรงมากเนื่องจากเป็นช่วงบ่าย 3 แสงไม่สวย ซึ่งความจริงควรจะขึ้นตั้งแต่เช้า แต่นี่เราเดินขึ้นมาก็เที่ยงวันแล้ว

[ผู้ใหญ่มา]

จากนั้นก็กัดฟันเดินลงเขานับขั้นบันไดก็ 300 กว่าขั้นแล้วก็เดินขึ้นบันไดอีก 300 กว่าขั้น ก็จะถึงประตูวัด นั่งหมดสภาพที่ประตูวัดเกือบสิบนาที จึงค่อยปีนขึ้นวัดไปไหว้พระ

[ผู้ใหญ่มา]

เหนื่อยแต่ก็คุ้มค่า ถ้าจะเสียดายคือขึ้นมาผิดเวลาเท่านั้น ระยะทางจากด้านล่างมาถึงวัดแค่ 5 ก.ม. เท่านั้น

[ผู้ใหญ่มา]

​รูปซ้ำ ขออภัย

[ผู้ใหญ่มา]

พอหายเหนื่อยก็ตะเกียกตะกายลงมา เดินลงมาใช้เวลาร่วม 2 ชั่วโมง ก็มาถึงรถ
กลับเข้าไปโรงแรม คราวนี้ถือว่าโอเคเลยครับ น้ำร้อน ไหลแรง ฮีตเตอร์ทำงาน อาหารอร่อย นอน
สลบสไลเลยเรา

[ผู้ใหญ่มา]

23/10/2555
ยามเช้า แค่ 5องศา ยังไม่ถึงหน้าหนาวเลย
กับบรรยากาศรีสอร์ที่พักคืนสุดท้าย

[ผู้ใหญ่มา]

ยังพอมีเวลาอีกประมาณ 1 ชั่วโมง ที่จะเดินดูร้านรวงที่ยังไม่ถึงเวลาเปิด ผมเองก็ขอปลีกตัวไปเก็บภาพ
พาโรริงปุงซอง ที่เมื่อวานสภาพฟ้าเน่ามากและเวลาน้อย ระยะทางเดินไปกลับใช้เวลาแค่ 45 นาทีก็เพียงพอให้ผมได้เก็บภาพได้สมใจ

[ผู้ใหญ่มา]

เที่ยงตรง เสียงเครื่องยนต์ของแอร์ A 319 ก็คำรามก้องสนามบินพาโร นำเรากลับสู่สุวรรณภูมิ หากมี
โอกาส พวกเราจะกลับมาเยี่ยมดินแดนมังกรสายฟ้าอีกซักครั้ง
หมายเหตุ
ภูฏานช่วงนี้มีฝุ่นมากเพราะอากาศแห้ง อุปกรณ์ทำความสะอาดกล้องควรเตรียมไว้ด้วย รวมถึงครีมกัน
แดด ลิปมัน แว่นตากันแดดด้วยเช่นกัน
ขอบคุณทุกท่านที่แวะมาชมและอดทนมากที่ดูจนจบ จุดประสงค์เพื่อเสนอข้อมูลในมุมมองของผมเผื่อใครคิดจะไปเที่ยวภูฏาณ

[ผู้ใหญ่มา]

มีภาพเก็บตกเล็กน้อย

[ผู้ใหญ่มา]

เจอท่านลอยเลื่อน บุนนาค อุตส่าห์ใส่ชุด โก ขออนุญาตถ่ายรูปร่ามกับท่าน

[TOR-HONG]

เวลายังพอมีให้ตามเก็บที่เหลือคือ วัดนันนารี ซึ่งก็คืออารามแม่ชี เป็นอารามเล็กๆ ไหว้พระซักสิบนาที
มีแต่ชี และกำลังซ่อมแซม



บ้านเค้าไม่มีปลวกบ้างเลยหรือไงครับ

[TOR-HONG]

แวะมาดูสนามกีฬายิงธนู ระยะยิงประมาณ150เมตร นี่คือถามจากนักีฬายิงธนู แต่ตามที่ผมกะดูแล้วไม่น่าจะเกิน100เมตร แต่เอาเป็นว่าระยะไหนก็แทบจะมองไม่เห็นเป้า555 นายแน่มาก



ภาพที่สอง ไอัเจ้าตัวที่นอนอยู่นั่นนะโดนยิงด้วยหรือเปล่าคร้าบบบบบบ:70bff581::70bff581::70bff581:

[ผู้ใหญ่มา]

บ้านเค้าไม่มีปลวกบ้างเลยหรือไงครับ

ปลวกน่าจะอยู่ในเขตร้อนชื้นมากกว่าครับอ.ต่อ
หมายเหตุ. เดาล้วนๆเลย555

[ผู้ใหญ่มา]

ภาพที่สอง ไอัเจ้าตัวที่นอนอยู่นั่นนะโดนยิงด้วยหรือเปล่าคร้าบบบบบบ:70bff581::70bff581::70bff581:
มันน่าจะโดนซักดอกเหมือนกันครับ ที่นอนมีเยอะก็ไม่นอน555